توپولوژی مش یا MESH TOPOLOGY
دستگاه های موجود در شبکه های بر مبنای توپولوژی مش، به صورت نقطه ای به یکدیگر متصل می شوند. در واقع در این نوع شبکه، همه ی دستگاه ها و رایانه ها به یکدیگر متصل هستند.
در توپولوژی مش یا MESH Topology دو روش برای انتقال داده ها وجود دارد که به ترتیب زیر هستند:
- مسیریابی
- سیلابی
مسیریابی
در این روش انتقال داده، دستگاه ها دارای یک منطق مسیریابی هستند. در واقع انتقال داده بین کامپیوترها در روش مسیریابی با استفاده از کوتاه ترین فاصله ممکن انجام می شود.
سیلابی
در این روش داده های مشابه به همه دستگاه ها و رایانه ها انتقال می یابند.
هم چنین بخوانید: توپولوژی ستاره ای یا Star Topology چیست؟
چند نوع توپولوژی Mesh وجود دارد؟
- توپولوژی جزئی مش
در این نوع توپولوژی بعضی از سیستم ها به همان شکل به عنوان توپولوژی MESH همبندی می شوند اما بعضی از دستگاه ها تنها به ۲ یا ۳ دستگاه متصل می گردند.
- توپولوژی کامل مش
در این نوع توپولوژی هر یک از کامپیوترها و دستگاه ها به هم وصل می شوند.
ویژگی‌های توپولوژی مش
- تمامی دستگاه ها و رایانه ها به یکدیگر متصل می شوند.
- در مقایسه با سایر توپولوژی ها قدرتمند تر است.
- هیچ گونه انعطاف پذیری در این نوع توپولوژی وجود ندارد.
مزایای توپولوژی مش
- بار داده ای که بین دستگاه ها رد و بدل می شود، بر کابل و اتصال همان ۲ دستگاه تاثیر می گذارد.
- یکی از توپولوژی های قدرتمند به حساب می آید.
- عیب یابی به آسانی امکان پذیر است.
- راه اندازی و پیاده سازی شبکه بر مبنای توپولوژی Mesh، موجب امنیت شبکه و حفظ حریم خصوصی می شود.
معایب توپولوژی مش
- نصب و پیاده سازی شبکه بر پایه توپولوژی Mesh در مقایسه با سایر توپولوژی ها سخت تر می باشد.
- همه ی رایانه ها و دستگاه ها به شکل جداگانه به یکدیگر متصل می شوند، بنابراین کابل بیشتری برای نصب و پیاده سازی مورد نیاز است. این امر موجب افزایش هزینه این نوع توپولوژی می شود.
